استاندارد های سطح کیفیت روغن موتور

وظیفۀ اساسی روغن موتور، جاری ‌کردن جنبش قطعات فلزی (بدنۀ سیلندر، پیستون‌ها، سوپاپ‌ها و...) میباشد تا در تاثیر اصطکاک در گیر فرسایش نشوند.

لوازم یدکی خودرو چینی مشهد در یدکی حقی پیروزی مشهد

به این ترتیب اقتدار پخش (فی مابین قطعات)، ترازو تمیز‌ کنندگی، اقتدار مراقبت از قطعات دربرابر سایش، اکسیداسیون و خوردگی، جزو مهم ترین فاکتورهای روغن موتور میباشند. مجموعۀ این فاکتورها، چگونگی روغن موتور را تشکیل می ‌دهند.

لوازم یدکی ماشین چینی مشهد

همینطور برای افزایش عملکرد روغن موتور می قدرت از اشکال تکمیل کننده روغن موتور بهره مند شد.

چگونگی روغن ‌موتورهای مو جود در بازار، براساس استانداردهای جهانی طبقه ‌بندی می‌ شوند. یک سری مؤسسۀ دارای اعتبار در جهان استاندارد های طبقه ‌بندی کیفی روغن موتور را ارائه می‌ دهند. یکی‌از مشهور‌ ترین آن‌ ها که در کشور‌ایران هم رایج میباشد، استاندارد API وابسته به انجمن نفت ایالات متحده (American Petroleum Institute) میباشد.

استاندارد API
انجمن نفت ایالات متحده از سال 1919 شروع به فعالیت کرد. ارتقاء راند مان موتورها و تامین از فضا زیست، از آغاز جزو هدف ها کلیدی API بودند. ازجمله عمل‌های عمدۀ این انجمن، تدوین استانداردهای گوناگون در قضیه‌ های وسیع و متنوعی از کاربردهای صنعتی نفت و گاز میباشد. استاندارد سطح کیفی روغن موتور اتومبیل از 1930 به ‌طور دائمی به وسیله این انجمن عرضه می شود. از آن مجال تا امروز، استاندارد API برای روغن موتور اتومبیل ارتقاء پیدا کرده و به عنوان کدهای متفاوت، به ‌روز شد‌ه‌است. این به ‌روزشدن، از یک ‌طرف به تحولات فناوری ایجاد اتومبیل برمی‌خواهد شد و از طرف دیگر، بالارفتن آلرژی ‌های فضا ‌زیستی سبب ساز بازنگری و اصلاح استانداردها گردیده‌است.

سال‌ های ابتدایی دهۀ 1930 هنوز زمانه اشاعه اتومبیل‌های بنزینی بود. به‌ همین ‌استدلال اولی استانداردهای API تنهاً به خودروهای بنزینی مربوط می ‌شدند. از وسط‌های به عبارتی دهه و با توسعه خودروهای دیزلی، انجمن نفت ایالات متحده استاندارد سطح کیفی روغن‌ موتور این اتومبیل‌ ها را هم در شیوه نامه خویش گذاشت.

به این ترتیب استانداردهای API براساس نوع سوخت (بنزینی یا این که دیزلی) و مجال تشکیل داد اتومبیل‌ها تمجید گردیده‌اند. انجمن نفت ایالات متحده، اتومبیل ‌های بنزینی را به عنوان Service و خودروهای دیزلی را Commercial اسم ‌گذاری نموده است. برهان این اسم‌ گذاری این میباشد که در دهه‌ های ابتدایی، خودروهای دیزلی هنوز برای به کارگیری‌ های فردی رایج نبودند، بلکه بیشتر کاربردهای تجاری داشتند و برای استخراج‌ وکارها استعمال می‌ شدند.